Reisverslag februari / maart 2013

Hallo allemaal.

Na de kinderoptocht en de grote optocht zijn wij zondag naar Gambia vertrokken. Met Manuela en haar kinderen en haar zus Linda. We hebben met z’n alle een hele mooie week gehad.Berending waar de Johannes school het schoolplein heeft aangelegd was bijzonder. De container was al gelost toen ik in Gambia aan kwam dus dat was uitdelen op de school.
>
> Zakken met knuffelbeertjes mee genomen en uitgedeeld aan de kindertjes. Veder in de week hebben we nog trips gemaakt en je weet een week vliegt voorbij. Zondag vlogen zij weer naar Nederland en maandag kwamen miep en Dympf aan.

Dinsdag even rustig op gang gekomen , even wennen aan de warmte. Woensdag zijn we zachtjes aan begonnen, dozen uit gesorteerd die we in Nederland al gemaakt hadden. De kinderen uit de buurt kwamen ook nog even kijken of er nog iets was voor hun ,nou een knuffel was er nog wel voor hun. Donderdag is Ben nog komen helpen om even tafels in elkaar te zetten dan weten ze in Basse bij de school hoe ze de rest in elkaar moeten zetten. ’s Morgens zijn we eerst naar het politiebureau geweest, daar hebben we voetbaltenue’s gegeven waar ze om gevraagd hadden, ook nog voor een team van de kinderen , daar vroeg een vrouwelijke agent om

Om 11.15 uur kwam Krubally met een grote truck, om alle schoolmeubeltjes, bureaus, naaimachines, rolstoel, kinderfietjes, dozen met kleding en heel veel dozen met papier en enveloppe mee te nemen voor de school in Basse. De truc was echt helemaal tot de nok toe vol, een net erover zo dat er niks af kon vallen, want die truck moest nog 6 uur rijden en er zit nog 30 kilometer slechte weg in.

Vrijdag morgen zijn we naar Busumballa gereden want daar was Marga had een precentje voor haar, daarna zijn we doorgereden naar de Fam van Sainye want Naffy had de lunch klaar voor ons, dat was smullen weer. Na de lunch hebben we thuis nog wat gesorteerd, want mensen wat zit er veel in zo’n container.

Zaterdag hebben thuis doorgebracht want Sainye had stukken met zijn auto, dus die moest eerst gemaakt worden want Zondag zouden we dozen weg gaan brengen naar Somita en doorrijden naar de Fam van Modoe. Zondag om 7 uur opgestaan en om 8.15 vertrokken, Modou ging ook mee. Eerst langs Somita,dit is een goed uur rijden om zijn vrouw en de kinderen op te halen, want die waren daar. Die waren al een paar dagen eerder gegaan voor een naamceromonie. Daar hebben we ook dozen met kleding en schoenen gelost. Daarna door naar de moeder van Modou en zijn familie. Daarna zijn we doorgereden via Farafenny, met de ferry over gezet, dat is ook een hele belevenis zo’n drukte, voor de luxe auto’s valt het wel mee, maar Dympf had even geteld, daar stonden maar liefs 119 vrachtwagens te wachten om over gezet te worden, dat is zeker een week wachten. We waren rond 12.30 uur bij de moeder van Modou. Mooi om te zien hoe ze daar leven, ze leven daar nog echt in van die hutjes. Daar ook weer vele spullen afgegeven en wat denk je een voetbal team aangekleed, wat waren ze blij,ook een paar ballen gegeven, want anders kunnen ze niet voetballen. Al hebben ze zelf niet veel, maar de lunch was voor ons klaar. Rijst met sate saus en rijst met vis. Nog wat rond gekeken toen zijn we rond 15.15 uur vertrokken .We hadden veel geluk, want toen we aankwamen bij de ferry konden we er zo op rijden. Dympf had de vrachtwagens geteld, het waren er 109, nou die staan er nog wel enige dagen om over te komen . Bij het dorpje Somita nog even gestopt want Modou had nog wat kruiden mee genomen om daar af te geven. Bij thuis komst om 20.10 uur, zijn we maar mee doorgereden om te eten. Daarna naar huis, maar toen was het alweer 22.00 uur. We waren zo moe dat we maar meteen naar bed zijn gegaan.

Maandag doen we het rustig aan want we zijn geen 18 meer .In de loop van de morgen hebben we toch nog wat dozen uitgezocht en klaar gezet. De buren hadden een verrassing, die hadden de lunch voor ons klaar gemaakt . De dinsdag hebben we eerst de voetbalkleding uitgezocht .Ook kregen we bezoek van 2 Belgische dames, waar ik in Nederland al contact mee had gehad. Die vroegen naar bepaalde dingen, zoals, om een kind naar school te laten gaan, en om adressen van ziekenhuisjes, om die te kunnen sponsoren. Na de middag zijn we naar Brikama , naar de brandweer gegaan en hebben daar kleding van de beveiliging waar John Verstraten voor gezorgd had, uitgedeeld, wat waren die blij. Op de terugweg nog even gestopt bij de houtmarkt en nog wat beeldjes ingekocht. Daarna naar huis gereden want we hadden nog een afspraak met Pa Omar Bojang , hij kwam de papieren brengen van het inklaren van de container.

Woensdag morgen weer alles gesorteerd en klaar gezet voor weer weg te brengen. Die zouden een paar nachtjes bij ons slapen voordat ze in hun appartement konden , ‘s avonds zijn we met z’n alle uit eten geweest. Donderdag hebben we met z’n alle lekker eerst ontbeten en toen hebben we de auto’s geladen en zijn we naar Berending gereden. We zijn eerst naar de nieuwe school van Marga gereden en daar hebben we de onderwijzers verrast met een shirt en 2 sporthemden en wat broeken. Voor de kinderen hadden we een vulpotlood die we van Diamatic gesponserd gekregen hadden. Daarna zijn we naar de kleuterschool gereden, daar ook dozen met speelgoed, kleding en schoenen gegeven. We hebben daar ook dozen voor het ziekenhuisje afgegeven, want de dokter was op dat moment niet aanwezig.Toen nog even terug gereden naar de nieuwe school, want ondertussen was de vrachtwagen met de tafels, bureau’s , fietsen, kasten en papierwerk voor de school, die ze bij ons geladen hadden, want dit konden wij niet laden, aangekomen. In de namiddag zijn we naar Sainyes thuis gereden, want Bubacar was jarig en,en die wou ook graag een taart voor zijn verjaardag, hij werd 10 jaar en dat was smullen voor de kinderen maar ook voor ons. Maar eerst weer de lunch waar Naffy voor gezorgd had. Zo ging er weer een dag voorbij en de stapels met dozen worden kleiner. De volgende dag was het weer feest. Ze werd wel nieuwschierig hoor. Vandaag doen we het een beetje rustig aan . Bij het opstaan had Modou al ballonnen op gehangen op het terras. Toen we allemaal aangekleed waren moest ze in de auto stappen, ja en dan eten zei ze, en wij in koor, dat doen we straks wel. Wij waren slim, we gingen lekker ontbijten bij Jasmina, slim van ons want nu hoefde we zelf ook nergens voor te zorgen. Daarna de taart op gehaald die we besteld hadden en toen lekker naar huis. Er was al bezoek voor haar verjaardag , de Tailerman zat al te wachten, hij had een mooie Kaftan gemaakt voor haar dat was erg mooi. Na de middag kreeg ik nog even visite van Sjoerd. Om 15.00 uur hadden we een afspraak bij hotel Paradise. We hadden voor de chauffeurs pakken mee genomen met sporthemd en stropdas van de beveiliging, ook voor de mannen een partytent die John Verstraten hun gegeven had. Ze waren daar erg blij mee, want nu staan ze de hele dag niet meer in de felle zon en in de regentijd droog Dat was heel gezellig met die mannen, we hebben veel gelachen. We moesten om 17.00 uur op het voetbalveld zijn, want we waren door de politie uitgenodigd, zij hadden de voetbalkleding van ons gekregen, en moesten daar nog mee op de foto. Maar de Gambianen kunnen niet op tijd komen, dus de voetbalmatch begon pas om 17.45 uur. miep mocht de aftrap doen. Als slot van haar verjaardag had ze 13 mensen uitgenodigd om lekker te gaan eten bij Jasmina. Het terras was ook mooi versiert met ballonnen . Norbert had als toetje een lekkere taart gebakken en dat met een bakkie koffie was een mooi slot van haar verjaardag.

De volgende dag even weer rustig aan gedaan. Wat geluierd in het zonnetje en een boekje gelezen. Half in de middag zijn we naar een nieuw sponserkind gegaan om kennis te maken en weer hadden ze de lunch klaar staan voor ons dat helemaal niet de bedoeling was, maar ja we hebben toch maar een beetje gegeten want anders is dat ook weer niet netjes .Na dat bezoek zijn we naar het sponserkind van Dympf en de kinderen gegaan. Zak rijst en een zak met uien en olie mee genomen en die kunnen weer eten. We gingen s’avonds vroeg naar bed want de andere morgen moesten we vroeg op voor de trip naar Basse. Op Zondag zijn we om 6 uur opgestaan maar het liep allemaal niet zo vlotjes. Omdat er in heel Gambia geen diesel te krijgen was. We zijn naar Brikama gereden , Sainye dacht dat er daar ‘smorgens nog diesel was maar nul,komma nul. Even overlegd, wat doen we nu, terug rijden naar huis en dan de kleine auto pakken dan maar geen dozen mee.Dus dat gedaan, maar op de terug weg bij de rotonde veel wachtende auto’s want er was weer diesel. Sainye mocht voor want hij vertelde dat hij een trip had naar Basse. Hij kreeg geen volle tank, maar we konden een heel eind komen. Onderweg nog een paar kannen diesel gekocht die uit Senegal kwamen want we hadden genoeg voor de heen reis, maar we moesten ook nog terug. Op de heen weg nog een stop gemaakt in Sankandi, waar we dozen met kleding gegeven hebben en aan de kinderen gogo’s uit gedeeld, die had Xander mee gegeven. De tweede stop was in Bureng, bij een ziekenhuisje waar het buurmeisje werkte. Dat ziekenhuisje lag helemaal in de bush-bush. Nou daar zijn we echt geschrokken, zoveel armoede dat daar was, het wordt tijd dat daar hulp naar toe gaat. We hebben daar kleding van de thuiszorg gegeven, nu hebben ze dus een uniform en ziekenhuis spullen. Om 14.45 uur kwamen we in Basse aan. Eerst naar de fam Krubally goede dag zeggen, en jawel ook daar kregen we de lunch aangeboden, want de Gambianen zijn zeer gastvrij. Daarna hebben we eerst een ritje door het dorp gemaakt, en wat inkopen gedaan. Daarna zijn we naar de kleine ferry gereden, een lust om dit even allemaal aan te zien.Ook ons schooltje nog bezocht, om te kijken hoe het er bij stond, we hopen dat het in september geopend kan worden. Het is de bedoeling dat er ’s morgens de kleuters les krijgen, ’s middags de kinderen met een achterstand en ’s avonds de oudere mensen, die niet kunnen lezen en schrijven, dus het zal goed benut gaan worden. Daarna ons hotelletje op gezocht en afgesproken dat we om 20.00 uur zouden eten, want hij moest eerst nog naar de markt . Om 20.10 uur kwam hij zeggen dat we een andere keuzen moesten maken, want hij had niet alles kunnen krijgen voor ons eten van wat we besteld hadden ,drinken had hij ook niet genoeg in voorraad, dus hebben we maar water gedronken . Daarna zijn we maar lekker gaan slapen , want dit was wel een hele vermoeiende dag, met zo’n 40 a 45 graden warm.

S’morgens hebben we niet gegeten in het hotel, maar in een lokaal tentje, waar we al meer waren geweest,en dat is een lust om dat te zien, hoe daar de lokale bevolking gaat eten, dat is pas genieten van hoe het daar naar toe gaat. Daarna hebben we de tank met diesel nog even vol kunnen gooien, daar hadden we wel geluk mee, dat daar diesel te krijgen was, en nog wel een volle tank, zodat we veilig thuis konden komen. Na afscheid te hebben genomen bij de Fam zijn we om 10.30 uur vertrokken uit Basse en richting Georgetown vertrokken. Zowel de heen als de terug weg heel veel politiepostjes, je wordt er niet goed van. In Georgetown aan gekomen hebben we eerst wat lekker zitten drinken aan de Gambia rivier. Via het kleine pontje zijn we op de Noordbank aan gekomen en doorgereden naar Wassau naar de stone cirkel, dat zijn allemaal stenen in groepen bij elkaar .Dan gaat de reis weer verder naar het Monky eiland, met een bootje rond het eiland. Maar we moesten enkele uren wachten want het bootje kwam pas om 15.30 uur, het was mooi om dat weer mee te maken. We hebben niet zo veel apen gezien, maar er waren mensen die een week na ons zijn geweest die hadden er meer gezien en er waren ook hipo’s. De natuur is er heel mooi, we waren om 17.00 uur weer terug bij de auto. Nu weer verder met onze trip terug naar huis. Via de ferry bij Farrafenny weer over steken en we hadden weer geluk, we konden zo de ferry op, maar met de vrachtwagen was het weer hopeloos, wat moeten die mensen lang wachten voor ze over zijn. Inmiddels al wat donker geworden, het eerste stuk, ik denk 30 kilometer is nog onverhard, dit was niet fijn om te rijden, volop stof, het was net of we met mist reden we waren om 22.00 uur bij Jasmina om nog wat te eten. Om 23.30 uur waren we weer thuis, en lekker gauw naar bed, want dit zijn wel hele vermoeiende dagen, maar wel met heel veel voldoening. De volgende dag eerst maar eens lekker uitgeslapen en in de voormiddag hebben we echt niks gedaan. Na de middag hebben we toch nog wat dozen uitgezocht en al het speelgoed klaar gezet. Er kwamen nog wat kleine kindertjes op visite, en wat denk je ook maar even een paar verschoontjes mee gegeven. Anita en Lenie kwamen nog even op bezoek en Lenie kwam gelijk even afscheid nemen, want die ging terug naar Nederland. Na de middag nog even naar een klein schooltje geweest met wat speelgoed, dit is van Hollandse mensen, Piet en Ria uit Kaatsheuvel . Daarna hebben we met Sainey nog een ritje gemaakt het plaatsje Salarg, het lag in de middle off nowhere. Sainye had gevraagd of we daar wat dozen af konden geven, daar waren we nog nooit geweest. Het was een Jola stam, wat waren die mensen gastvrij. Ze gingen gelijk sinaasappels plukken voor ons. We kregen ook nog een Baobabdrankje, maar dat was te zoet voor ons, we hebben wel even een slokje genomen uit het fatsoen, ze deden zo hun best. Ze hadden daar wel een waterpomp, maar die was kapot, de afspraak is nu dat Sanye het gaat maken als het toeristen seizoen achter de rug is, en op kosten van de stichting. Daarna zijn we weer richting huis gegaan via de bush- bush, nog even richting de houtmarkt gegaan. Nou hij had wel een rit uitgezocht, we zijn allemaal door elkaar geschut, en maar goed dat we geen verkeer tegen kwamen, want dat ging echt niet zo smal waren de zandpaden.

De volgende ochtend kregen we visite van Kommer en Willy. Onder tussen gingen miep en Dympf even naar de school van het zoontje van onze Modou, daar hebben we wat dozen speelgoed mee naar toe genomen.Ook een tafel ging boven op de auto voor de kleermaker, daar kwamen we toch langs. In de namiddag hebben we nog wat dozen naar de brandweer gebracht in Brikama, want daar moesten we toch nog langs voor dat we naar Nederland terug gingen. Nou en toen de grote chef kwam sprongen ze allemaal in de houding. En toen kregen we een grote verrassing, we kregen alle 3 dezelfde Gambiaanse jurk geweldig. Ze hadden ook nog een presentje voor Xander, want die was daar ook in Oktober geweest. We hadden de jurken aan gehouden, toen we naar het dorpje van de Jola stam reden, we werden daar met luid applaus ontvangen. Daar was een blinde jongen en die had geen schoenen om mee naar school te gaan, dus die hebben we nog even afgegeven. En dat dorpje licht dicht bij het plaatsje Berending, dus daar nog even langs,om even afscheid te nemen van Marga, die een paar weken naar Nederland gaat. Ze had nog wat jongens opgetrommeld die op djambe’s speelden en ons Gambiaans dansen leerden, dat was weer lachen en gieren, best leuk.

De volgende morgen zijn we naar de baticfabriek gegaan en het ASB ziekenhuis in Serakunda, waar we weer vele dozen hebben afgegeven. Na de middag kwamen Marc en Mieke naar ons, want we zouden de vrouwen in de buurt uitnodigen voor kleding, kijk straks maar op de foto’s hoe dat werkt. Ondertussen ging Marc met Fatima met Sainye naar het vliegveld om de hun dochter af te halen met haar vriend. Om 17.00 uur was het zo ver, er kwamen zo’n 52 vrouwen, waar we kleding aan uit gingen uitdelen. Ze kregen bijna een hele bananen doos, dus die gingen weer gelukkig naar huis . Dat is een prachtig gezicht als je de vrouwen zo met een doos op hun hoofd weg ziet gaan. De dagen gaan nu snel hoor.

Op zaterdag morgen bij Jasmina gaan ontbijten, Modou ging ook mee, want we zouden daarna naar de voetbal wedstrijd gaan kijken van 2 restaurants tegen elkaar. De wedstrijd zou om 10.00 uur beginnen, maar ja mensen dit is Gambia, het werd uiteindelijk 11.40 uur. De tegenpartij was te laat. .Het werd uiteindelijk 1-1, daarna nog penalties en dat is gewonnen door Jasmina. Daarna kregen alle twee de ploegen nog een shirt van het ’t Veerke . ’s Middags kregen we nog visite van Jan en Gerda Visser en miep en Dympf hebben nog wat genoten van de zon . Zondag, we gaan alvast onze koffers wat in pakken tussen de visites door. In de namiddag zijn we met de Fam van Sainye en van Modou nog naar het strand van Sanyang gegaan, om daar de lunch te gebruiken. Is best gezellig, zo met z’n allen, vooral voor de kids. Er was dansen en worstelen op het strand, leuk om te zien. ’s Avonds bij Jasmina wezen eten met Marc en Mieke, Katleen en Dries. Daarna afscheid genomen van Norbert, Cekou, Anita en Yankuba en nog veel meer obers .

Nou de laaste uren zijn in gegaan, koffers dicht en de jongens die wegen ze, en alles was aan het gewicht 20 kilo. Afscheid nemen doet dan wel zeer, maar om 10.45 uur zijn we weggereden.Op het vliegveld was het nog niet druk, we konden zo doorlopen, de bussen waren nog niet binnen en dan gaat het lekker vlug. Nog wat gedronken met Sainye en na onze papieren te hebben in gevuld hebben we afscheid genomen, en zijn we door de controle gegaan. Daarna hebben we nog lekker buiten in het zonnetje gezeten, de laaste zon van Gambia, want toen we aankwamen in Amsterdam hadden we het goed koud, en wat denk je weer sneeuw. En zo kwamen we aan met zo’n 45 graden verschil in temperatuur. We kunnen weer terug kijken op een mooie (werkvacantie), en zijn met een voldaan gevoel weer thuis gekomen. Weer veel mensen blij gemaakt,en daar doen we het uiteindelijk toch voor.